Zazwyczaj strefa dziecięca w jednopokojowym mieszkaniu pojawia się wraz z narodzinami dziecka w młodych parach. Rodzina nie ma jeszcze wystarczającego kapitału na zakup większej powierzchni, więc musi przeznaczyć metry kwadratowe z tego, co jest obecnie dostępne. Jednopokojowe kawalerki przeznaczone są głównie dla jednej osoby, w skrajnych przypadkach dla pary bezdzietnej. Ale życie jest takie, że młodzi ludzie nie muszą wybierać – własne mieszkanie, choć niewielkie, i tak jest lepsze niż mieszkanie z rodzicami lub w wynajętym mieszkaniu. Dlatego konieczne jest zaplanowanie terenu mieszkania w taki sposób, aby dziecko mogło się tam wygodnie zakwaterować.
Jak sprawić, by kącik maluszka był przytulny i na co zwrócić uwagę, aby kącik dziecięcy dobrze wpisywał się w jednopokojowe mieszkanie? Przyjrzyjmy się temu problemowi bardziej szczegółowo.
Jak prawidłowo ustawić strefę „odnushka”, biorąc pod uwagę jej układ
O przebudowie jednopokojowego mieszkania rodzice powinni pomyśleć już w okresie planowania poczęcia dziecka, a do realizacji planu trzeba przystąpić już w oczekiwaniu na narodziny dziecka. Zmiany w układzie nie powinny znacząco wpłynąć na komfort rodziców, ale maluszek (biorąc pod uwagę, że będzie rósł) będzie potrzebował przestrzeni do pełnego rozwoju. Oznacza to, że potrzebne jest kompetentne i profesjonalne podejście do problemu. Możesz zwrócić się o pomoc do specjalistów, ale dodatkowe wydatki przed narodzinami dziecka dla młodej rodziny nie zawsze są dopuszczalne. Dlatego będziesz musiał przemyśleć wszystko sam.
Najważniejszą rzeczą przy podziale mieszkania jednopokojowego na strefę dla dzieci i dorosłych jest pamiętanie, że żłobek zawsze powinien pozostać terytorium dziecka, a reszta zostanie podzielona na sypialnię i salon. A najczęściej te dwie strefy (sypialnię rodziców i salon) trzeba łączyć w jedną, bo niewielu młodych rodzin stać na wynajęcie „odnuszki” o dużej powierzchni. Tworząc projekt planistyczny, warto jasno wyobrazić sobie:
- jaka jest całkowita powierzchnia wolnej przestrzeni życiowej w mieszkaniu;
- jakie materiały będą potrzebne do wykończenia pokoju;
- czy konieczne jest tworzenie trwałych przegród między częścią dziecięcą i dorosłą mieszkania, czy też można obejść się przy pomocy ekranów lub innych sposobów podziału przestrzeni na strefy prywatne;
- jakie niezbędne meble musisz kupić, aby wyposażyć kącik dla dzieci.
Wszystko to pomoże zaplanować kwotę niezbędną do aranżacji i remontu mieszkania.
Zdarza się jednak, że młoda rodzina przenosi się od rodziców do ich mieszkania, gdy dziecko już się urodziło. W takim przypadku przy planowaniu należy również wziąć pod uwagę wiek dziecka. W końcu kącik wyposażony dla maluszka będzie się bardzo różnił od strefy dla ucznia.
Ponownie, jeśli jednopokojowe mieszkanie ma stary układ z czasów sowieckich i nie przekracza powierzchni 30 mXNUMX. m, to znacznie skomplikuje zadanie podziału na strefy. Nie zawsze można uzyskać pozwolenie na usunięcie pustych ścianek działowych między salonem a kuchnią lub korytarzem w celu zwiększenia przestrzeni. A miejsc do przechowywania rzeczy w takich mieszkaniach jest bardzo mało.
Ale nowoczesne apartamenty typu studio, o powierzchni od 60 mkw. mi powyżej, łatwo podatne na zmiany. A miejsca na kącik dziecięcy będzie znacznie więcej niż w Chruszczowie czy Czechach.
Często w takich mieszkaniach początkowo przewidziano nisze, które znacznie ułatwiają zadanie rodzicom i przejmują rolę pokoi dziecięcych.
Jak zorganizować przestrzeń strefy dziecięcej
Zasady i wymagania dotyczące organizacji przestrzeni kącika dziecięcego będą się zmieniać wraz z wiekiem dziecka. Wszystko jest tutaj, jak w zwykłym pokoju dziecinnym – im mniejsze dziecko, tym mniej miejsca potrzebuje. Zgadzam się, noworodek nie potrzebuje dużej przestrzeni do gier, a 3-4-letni przedszkolak nie potrzebuje miejsca do pracy na lekcje, ale potrzeba więcej miejsca na zabawki i sport.
Każdy okres wieku ma swoje własne niuanse w rozwoju i należy je wziąć pod uwagę przy planowaniu strefy dla dzieci. Dlatego też, jeśli kwadraty „odnushki” nie pozwalają dziecku od razu przydzielić wystarczająco przestronnego terytorium, lepiej nie zamykać narożnika stałymi przegrodami, ale używać mebli lub ruchomych ekranów i zasłon do podziału na strefy.
Konieczne jest zaplanowanie przestrzeni strefy dziecięcej, biorąc pod uwagę nie tylko wzrost jednego dziecka, ale także perspektywę pojawienia się drugiego. A to oznacza, że kołyska (a później łóżko), a także komoda na rzeczy drugiego dziecka, również będą musiały zmieścić się w przestrzeni dziecięcej połowy mieszkania. Cóż, jeśli rodzina ma już bliźniaki lub bliźnięta, nie trzeba dodawać, że rozmiar ich rogu podwaja się od razu.
Jak najlepiej podzielić przestrzeń na dwie główne strefy?
Wskazówki dotyczące projektowania kącika dziecięcego w mieszkaniu jednopokojowym
- Dekoracja powierzchni i mebli nie powinna zawierać substancji toksycznych i alergizujących, dlatego polegaj na naturalnych materiałach z drewna, płyt kartonowo-gipsowych i laminatu.
- Jeśli tapetujesz ściany, upewnij się, że można je prać, aby nie trzeba było ich zbyt często zmieniać. Malując ściany, używaj bezpiecznych farb na bazie wody.
- Nie bierz zbyt jasnych tapet z drobnymi nadrukami, irytują dziecko. Lepiej wybrać spokojne, ale ciepłe kolory, takie jak beż, jasnoszary, turkus, lawenda, jasnoniebieski.
- Meble również nie powinny być jasne, ponieważ nie wiadomo, jakimi barwnikami je pokolorowano, a mogą być toksyczne.
- Nie próbuj zaśmiecać już małej przestrzeni jasnymi kolorami, dużą ilością mebli i wystroju. Minimalizm i ergonomia – to jedyny właściwy sposób na zorganizowanie przestrzeni strefy dziecięcej.
- Łatwo jest wizualnie powiększyć przestrzeń za pomocą luster, szklanych ścianek działowych, jasnych pastelowych kolorów w dekoracji. Ale nie zapomnij o jasnych akcentach, które nadają przestrzeni witalności i nastroju. Dziecko nie powinno rozwijać się w zbyt spartańskich warunkach.
- Zadbaj o kompaktowe rozmieszczenie zabawek, podręczników, książek i innych rzeczy osobistych dziecka oraz zorganizuj dodatkową (poza szafkami i półkami) przestrzeń do przechowywania. Może to być regał, łóżko lub sofa ze schowkami, wieszaki na ścianach.
- Ukryj niektóre zabawki i zostaw tylko minimum. Nie będą więc pokryte kurzem, ale będą radosnym zamiennikiem znudzonych już zabawek. Dzięki temu przestrzeń żłobka nie będzie zaśmiecona niepotrzebnymi rzeczami, a dziecko będzie chętnie bawić się „nowymi” samochodami czy lalkami.
- Nie zapominaj, że dziecko musi się aktywnie rozwijać. Mały kompleks sportowy, znajdujący się na ścianie lub w rogu strefy, odwróci jego uwagę od bezsensownego „łysienia” w strefie rodziców.
- Nie zapomnij o oświetleniu! Jeśli nie ma możliwości stworzenia kącika dziecięcego z oknem, upewnij się, że dziecko zawsze może bawić się lub uczyć w wystarczająco oświetlonym pomieszczeniu. Ale nawet górne światło w tym obszarze powinno być oddzielone, aby dziecko mogło bezpiecznie położyć się i odpocząć, podczas gdy rodzice są zajęci własnymi sprawami.
- Miejsce pracy ucznia i miejsce do spania powinny mieć dodatkowe oświetlenie.
- Meble najlepiej ustawić wzdłuż ścian, aby zwolnić miejsce pośrodku, gdzie dziecko może się swobodnie bawić. Lista niezbędnych mebli dla dzieci obejmuje zazwyczaj:
- szafa lub komoda na ubrania;
- łóżko lub rozkładana sofa;
- półki lub stojaki na książki i zabawki;
- stół lub biurko i krzesło.
Specjalny pojemnik na zabawki jest opcjonalny, jeśli pod łóżkiem lub sofą znajduje się specjalny schowek. Zasadniczo ilość mebli zależy od powierzchni, która jest przeznaczona na strefę dziecięcą. Jeśli na małej powierzchni nie można umieścić szafy do przechowywania rzeczy dla dzieci, rodzice mogą przeznaczyć dla nich kilka półek we własnej szafie lub kupić małą komodę.
W każdym razie konieczne jest przydzielenie dziecku osobnego rogu w mieszkaniu jednopokojowym. Nawet najmniejszy mężczyzna powinien mieć osobistą przestrzeń, w której mógłby przejść na emeryturę, gdyby tego chciał. A rodzice są zobowiązani do dbania o to, jeśli chcą, aby ich dziecko wyrosło na pełnoprawną osobowość.
